کتاب مقاومت شکننده، توسط جان فوران نویسنده انگلیسی نوشته شده است. فوران استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا است و عمده مطالعات وی بر روی انقلاب‌های اجتماعی بوده است. او کتب متعددی بر مورد وقایع اجتماعی ایران نوشته است. این کتاب فرایندهای تحول اجتماعی در ایران را از اوج قدرت کشور در قرن شانزدهم و هفدهم تحت سلطنت صفوی تا پس از انقلاب حیرت‌انگیز که سلطنت پهلوی را در سال 1979 سرنگون کرد، تحلیل می‌کند. این مطالعه، با ظهور سلسله صفوی در سال 1501 آغاز شده و با ردیابی تحول در ساختار اجتماعی ایران، ترکیبی تفسیری از تاریخ ایران را ارائه می‌دهد.
جان فوران در این کتاب با استفاده از نظریه توسعه سعی می‌کند بررسی جامع و کاملی از تاریخ ایران در این دوره ارائه داده و به بررسی روابط ایران با غرب بپردازد. فوران نظریه توسعه را در سه بخش به کار می‌گیرد: ابتدا ساختار اجتماعی ایران را در دوران پیش از سرمایه‌داری بررسی می‌کند (که سال‌های 1500 تا 1800 میلادی را در برمی‌گیرد)؛ سپس به بررسی سال‌های 1800 تا 1925 می‌پردازد (که سال‌های حکومت قاجار است) و در واپسین بخش، ساختارهای اجتماعی ایران را در سال‌های حکومت پهلوی و پس از آن (که سال‌های 1925 تا 1991 را در برمی‌گیرد) را تحلیل می‌کند.