حال که میزان شیوع کرونا مرز بحران را رد کرده و تمام کشور یکپارچه در وضعیت قرمز است، بهتر است بجای فرافکنی، بیشتر بر موضع مسئولیت‌پذیری تاکید کنیم تا موضوع کشف مقصر بحران فعلی!
در حال حاضر نهادها و ارگانهای رسمی و حقوقی بیش از اینکه بدنبال پیش‌گیری بر طبق علل، زمینه‌ها و بسترها باشند، بر اساس آمار روزانه فوتی‌های کرونایی کشور تصمیم‌گیری می‌کنند و به عبارت دیگر بجای پیش‌گیری از وقوع فاجعه، پیگیر اخبار فاجعه هستند… چرا که افزایش آمار ابتلا به کرونا در فصل سرما کاملا قابل پیش‌بینی بود ولی پروتکل‌ها به روال تیر و مرداد تجویز می‌شد و اکنون که در میانه فصل‌های سرد سال هستیم، در حال تصمیم‌گیری در مورد اجرایی کردن پروتکل‌های جدید هستند!
از طرف دیگر کم‌کاری، ضعف، تاخیر و اشتباه ارگان‌ها در اتخاذ تصمیم و البته اجرا، از نظر عقل، شرع، عرف، اخلاق، وجدان و قانون نه تنها از جامعه سلب مسئولیت نمی‌کند بلکه بر اهمیت مسئولیت اجتماعی و تفکیک و استقلال آن از قوای رسمی تاکید می‌کند.
لذا تصمیمات نهادهای رسمی و مسئولیت اجتماعی مردم، دو عامل موثر بر یکدیگر و البته مستقل هستند که ضعف در یکی نباید مجوز کم‌کاری و رفع مسئولیت در دیگری باشد.
در نتیجه اگر ستاد کرونا و نهادهای مربوطه قادر به تعطیلی اماکن عمومی نیستند، جامعه نباید از خود رفع مسئولیت کند و کمافی‌السابق به سبک زندگی عادی و همیشگی خود ادامه دهد…
