سینا کمالخانی در حساب رسمی اینستاگرام خود نوشت:
ما دهه شصتی‌ها عادت داریم دنیا را به دو بخش قبل از ما دهه شصتی‌ها و بعد از ما دهه شصتی‌ها تقسیم کنیم. برای ما روایت روزهای کرونایی و #قرنطینه هم به دو بخش تقسیم می‌شود. سبک زندگی تا دهه شصت و سبک زندگی بعد از دهه شصت…
من و هم‌نسل‌های من حس و حال خوشایندی با این خودقرنطینگی نداریم. چون ما عادت کرده‌ایم به کار و تلاش و معاشرت با اقوام و خویشان و آشنایان. اما شاید برای نسل‌های بعدی، قرنطینه خیلی هم دوست داشتنی باشد، چون آنها سال‌هاست که خود را قرنطینه کرده‌اند و زندگی را از پشت لپ‌تاپ و تبلت و گوشی و دیگر گجت‌ها سر می‌کنند.
بنابراین این روزها فرصت خوبی است برای اینکه سبک و سیاق زندگی دهه ۷۰ و ۸۰ و حتی نودی‌ها را بیشتر و بهتر درک کنیم.
اما سبک زندگی قبل از ما دهه شصتی‌ها، کاملا مخالف و مغایر این روزهای کروناییست. پدرها و مادرها و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها را می‌گویم. نسلی که عید نوروز را به صله‌رحم و سفره‌های خانوادگی و غذاهای سنتی پر دردسر می‌دانند و آدابی که البته به بقای کرونا و تکثیر کرونایی‌ها بسیار کمک می‌کند.
از زمانی که یادم می‌آید عید نوروز که می‌رسید، خانه پدربزرگم ثانیه‌ای خالی نمی‌شد. ما بچه‌ها هم که در حیاط و کنار حوض مشغول بازی و لذت بردن از این دورهمی اقوام و آشنایان بودیم.
مادربزرگم معتقد بود برای اینکه غذا لذیذ باشد، باید مواد مورد نیاز طبخ آن، تازه به تازه تهیه شود. برای همین در هر نوبت غذا، باید یک نفر راهی بازار می‌شد برای خرید میوه و تره‌بار و سبزیجات و گوشت و مرغ. همین غذاهای خوش‌طعم و عطر بود که باعث می‌شد آنها سفره‌دار باشند و تقریبا هیچوقت سفره بدون مهمان، در این خانه باز نمی‌شد.
اما همیشه در روی یک پاشنه نمی‌چرخد. این روزها سبک زندگی باید کرونایی باشد، چه قبل دهه شصتی و چه بعد دهه شصتی. باید خودمان داوطلبانه برای سلامتی خودمان خانه بمانیم، مهمانی نرویم، به جای آن کتاب خوب بخوانیم، فیلم خوب ببینیم، ورزش کنیم و مواظب افزایش وزن هم باشیم.
در پایان کتابی که این روزها مشغول خواندنش هستم را به شما هم پیشنهاد می‌کنم.
کتاب “نفحات نفت” به قلم رضا امیرخانی، نویسنده صاحب‌سبک، تیزبین و خوش‌قلم هم‌نسل‌مان…
